Chciałbym abyśmy w tym temacie mogli się dzielić informacjami na temat książek o tematyce kolejowej (recenzje,opisy, zawartość)

Książki dotyczące lokomotyw wydawane przez WKŁ

Na początek sam rozwinę temat zaczynając od książek wydawanych przez WKł w czasach PRL, mam tu namyśli książki opisujące poszczególne typy lokomotyw. Książki cechują się ogromną zawartością i prze dokładnymi opisami technicznymi, jak i dużą ilością rysunków,schematów. Dla raczkującego MK może być to dość trudna lektura, ale ten kto jest szczęśliwym posiadaczem książek tego typu i wydawnictwa wie jaki jest to majątek. Polecam wyżej wymieniony rodzaj książek tym którzy chcą się sporo dowiedzieć rzeczy technicznych o parku lokomotyw PKP. Same książki były wydawane w mocnych twardych okładkach oraz dobrze "zbitych" stronach. Jeżeli użytkownik dobrze i należycie się obchodził z książką to do dziś może być w Wzorowym stanie, nie wliczając zżółkniętych stron. Do książek opisujących lokomotywy były dodawane w formie wkładek ogromne schematy.

Władek
=====

Był deszczowy jesienny wieczór 1969r.,poprzedzający Dzień Kolejarza.Pracowałem wtedy na nastawni dysponującej st.Kuźnice Świdnickie Towarowe (obecnie Boguszów Gorce Wschód Towarowy).O godz.19.00 zmieniłem Władka,mojego starszego kolegę i nauczyciela fachu kolejowego.Po przekazaniu służby kolega miał iść do pociągu na st.Kuźnice Świdnickie Osobowe,skąd miał pociąg do domu.Powiedział że pójdzie torem,by zdążyć na pociąg.Ostrzegłem go że z Mieroszowa odjechał zdawczy 77780 i pojedzie po tym torze. Władek przyrzekł że pójdzie szosą,może zdąży...
...Były to czasy,gdy na PKP królowały parowozy które nie miały radiotelefonów a semafory kształtowe były oświetlane gazem w butlach. Po zamówieniu pociągu na nastawni wykonawczej,podałem sygnał "Wolna droga" na semaforze wjazdowym i wyjazdowym,czyli tzw.przelot.Gdy zobaczyłem światła parowozu,wyszedłem na balkon nastawni aby obserwować przejeżdżający pociąg.Maszynista podał sygnał "Baczność" poświadczając tym moją obecność na balkonie.Do rana był to ostatni pociąg.Zrobiłem kawę i zabrałem się za
tzw.prace dodatkowe,zlecone przez zawiadowcę stacji.Były to ograniczenia przewozowe
adresy 30,o ile dobrze pamiętam.Jako stacja towarowa,prowadziliśmy je na bieżąco.
Około godz.4.10 dyżurny ruchu st.Kużnice Świdnickie Osobowe zgłosił,że poc.77713
odjeżdża planowo tzn.w/g rozkładu jazdy.Był to pierwszy poranny pociąg wiozący ludzi
do okolicznych zakładów pracy,na pierwszą zmianę. Zamówiłem pociąg na nastawni
wykonawczej i wyszedłem na balkon,aby obserwować przejeżdżający pociąg.Tkt48-118
powoli podjeczał pod nastawnię i zatrzymał się.Maszynista wychylił się z budki i krzyknął,
że na sąsiednim torze ktoś leży.Oni nie zatrzymywali się,ponieważ pomocnik zauważył to
w ostatniej chwili.Po chwili pociąg odjechał w kłębach pary a ja pozostałem z dylematem.
Co robić?Iść czy nie iść? Było zimno,mokro i padal deszcz.O powyższym wydarzeniu
powiadomiłem dyspozytora odconkowego,który polecił sprawdzić na miejscu co się stało.
Poleceń dyspozytora nie śmiałem ignorować,wiedząc jakie mogą być tego konswkwencje.
Zgłosiłem nastawniczemu i dyżurnym przyległych szlaków,że takie polecenie otrzymałem.
Wziąłem latarkę służbową do ręki,jednak akumulator był wyczerpany.Ubrałem się,
zamknąłem nastawnię i torem poszedłem w kierunku skąd przyjechał pociąg.Szedłem,
potykając się o tłuczeń i klnąc w duchu taką służbę.Po chwili idąc,potknąłem się o coś
miękkiego.Moja prawa dłoń trafiła na jakąś zimną i galaretowatą masę.Pozbierałem się
jakoś,czując coś zimnego na prawej dłoni. Od strony stacji osobowej usłyszałem głosy ludzi
i zobaczyłem światła latarek.Po chwili byli koło mnie milicjanci powiadomieni przez
dyspozytora odcinkowego.Dokonaliśmy makabrycznego odkrycia,między tokami szyn leżały
zwłoki Władka.Poprosiłem aby oświetlili moją prawą dłoń.Była cała we krwi,krwi Władka
mego Przyjaciela i nauczyciela fachu kolejowego.Po przybyciu na nastawnię długo myłem
ręce!!!

Masz aparat?
Fotografujesz kolej?
Jestes dobry w fotografowaniu i w wyszukiwaniu ciekawych miejsc do zrobienia zdjęcia?
Znasz się na obsłudze aparatu?

Jeżeli odpowiedziałeś twierdząco to odwiedź OGK - Ogólnopolską Galerię Kolejową

11 czerwca rozpoczęła się próbna eksploatacja dwóch pojazdów DH zmodernizowanych przez ZNTK Poznań w Przewozach Regionalnych. Trafią one do województwa pomorskiego.

- Od przyszłego tygodnia DH2 będzie obsługiwać połączenie Tczew - Chojnice, a pojazd DH1 - trasę Chojnice - Szczecinek - powiedział RK rzecznik Przewozów Regionalnych, Piotr Olszewski.

ZNTK Poznań uzyskały homologację dla pojazdów DH1 i DH2 po przeprowadzonej naprawie pojazdu wraz z modernizacją, polonizacją oraz wymianą niektórych elementów na nowe. Jak informuje producent, w ramach modernizacji przeprowadzono m.in. nowe rozplanowanie przestrzeni pasażerskiej, wymianę siedzeń oraz obić siedzeń w przedziałach pasażerskich na wandaloodporne i spełniające warunki przeciwpożarowe, wymianę wyłożeń ścian, wymianę wykładziny podłogowej w całym pojeździe, wymianę lamp w przedsionkach i kloszy w przedziałach pasażerskich, zamontowano klimatyzację kabin maszynisty, zmodernizowano układy hydrauliczne, w tym instalacja wymuszonej wentylacji przedziału pasażerskiego.

Wymienione zostały reflektory czołowe na Posteor, zamontowano instalację sygnalizacji przeciwpożarową oraz dźwiękowy sygnał ostrzegawczy, zabudowano SHP, CA, RS z radiotelefonem, najnowszy elektroniczny prędkościomierz PIAP oraz zabudowano stopnie uchylne umożliwiające wsiadanie z peronu o wysokości 300 mm.

Jak dotąd, w poznańskich zakładach ukończona została naprawa pięciu pojazdów DH2 oraz jednego DH1, a kolejne autobusy szynowe przewidziane są do naprawy.

Obecnie trwają rozmowy z urzędami marszałkowskimi oraz przewoźnikami publicznymi i prywatnymi na temat zakupu autobusów szynowych DH. Wielu przewoźników zainteresowanych jest nabyciem i eksploatacją używanych pojazdów, gdyż stanowią one korzystną alternatywę dla nowych pojazdów, w zależności od producenta nowych autobusów szynowych, może to być cena niższa o 50-70%, a są to pojazdy, które spełniają przewidziane normy, ich okres eksploatacji wynosi przynajmniej 15-20 lat, a po naprawie odpowiadają warunkom pojazdu nowego. Istotną zaletą pojazdów jest to, że są one już dopuszczone do eksploatacji i mogą być od razu dostępne - informuje producent.

Zmodernizowany pojazd DH2 został zaprezentowany po raz pierwszy na zeszłorocznych targach Trako w Gdańsku.
(źródło: mg, Rynek Kolejowy/ZNTK Poznań, 11 czerwca 2010)

Kiedy zdałem już maturę,
Wtedy pracy poszukałem,
I na kolej się przyjąłem,
Którą bardzo pokochałem!

Kolej to jest moje życie,
Szczęk wagonów,dym z komina,
Woń oliwy,gwizd maszyny,
Tego się nie zapomina.

Dalej była więc nauka,
Na kursach było jej wiele,
Potem praca już w turnusie,
W świątek,piątek czy niedzielę.

Pracowałem do tej pory,
Choć minęło lat czterdzieści,
Gdy dyżurnym ruchu byłem,
A czas ze mną się nie pieścił!

Podczas służby jest skupienie,
Trzeźwy umysł,to jest to,
Pierwszą służbę pamiętam,
Na nastawni WSO.

Do dziś też nie zapomniałem,
Swych kolegów z PKP,
Którzy pracy mnie uczyli,
Dobrej pracy,to się wie!!!

Dzisiaj honor im oddaję,
Już na wiecznej służbie są,
Oni kolej też kochali,
Tak jak ja! I to jest to!

Potem już górnictwo było,
Lecz kolei nie zdradziłem,
Na kolejach więc górniczych,
Wciąż dyżurnym ruchu byłem.

Niechaj młodzi mnie nie ganią,
Kto dziś młody,będzie stary,
Lecz ja pracę dyżurnego,
Zaczynałem w wieku pary.

To przepiękny kiedyś widok,
Gdy pociąg ze stacji ruszał,
W kłębach pary,w smudze dymu,
Parowozu była dusza.

Elektrowóz czy też diesel,
Cichi dziś ze stacji ruszy,
Ja śmiem twierdzić,te maszyny,
Cyyba już nie mają duszy!

Kiedyś kolej była wielka,
Czynne stacje,czynne szlaki,
A kolejarz to był panem
I to też nie byle jakim!

Co zostało z tej kolei?
Nic,już tylko te wspomnienia,
Kto ostatni światło zgasi?
Mówiąc wszystkimo widzenia?

Czas już kończyć,Moi Drodzy,
te wspomnienia,rozważania,
Już niewiele rzeczy w Polsce,
Pozostało do sprzedania!!!

Zaczynałem swą pracę dyżurnego ruchu w wieku pary.Przez 42 lata pracy poznałem pracę
we wszystkich działach kolei.Kiedyś dyżurny ruchu mógł zastąpić nastawniczego,rewidenta wagonów,kierownika pociągu itd.Byliśmy szkoleni wszechstronnie.Ponieważ kolej była zmilitaryzowana trzeba było znać również kolejowe przepisy wojskowe oraz alfabet Morsea.
Kolej to już nie moje hobby,to moja miłość.Parowozy miały duszę której brak jest innym
lokomotywom.Obecnie na emeryturze spisuję dziwne przypadki które kiedyś mnie się wydarzyły.Zapraszam wszystkich na stronę <!-- w --><a class="postlink" href="http://www.rubikon.e.pl">www.rubikon.e.pl</a><!-- w --> a tam pod moim nazwiskiem
znajdziecie wiele opowiadań kolejowych "z dreszczykiem".Pozdrawiam.

Zbigniew Szałkiewicz

Krótka historia lokomotywy SP47 wyprodukowanej tylko w dwóch sztukach.

NEWSWEEK 12.10.2008





Ciekawy artykuł - zapraszam do dyskusji :-) :-)

Co byście zmienili, zrobili w kolei. Ja np.: jestem za elektryfikacją linii Gdynia Główna - Hel

[ Dodano: 2010-06-10, 11:03 ]
Ale to inna sprawa bo mam też kilka pomysłów na nowy tabor. Dla WKD myślę o lokomotywach działających w napięciu 0,6kV lub 3kV (prądu stałego) i z możliwością zamontowania sprzęgu samoczynnego.

..

Bardzo żałuje że w Polsce nie Muzeum kolei takiego jakie być powinno, to co jet w warszawie trudno nazwać muzeum! widzieliście kiedyś jak wyglądają muzea w Holandii, Anglii, Niemczech a nawet Czechach? Całe Mauzoleum kolejnictwa w warszawie w ogóle mi się nie podoba! dwoma farbami maluje się wszystkie lokomotywy.... Wszystko pod chmurką prawie że.! ciekawe czy to kiedykolwiek się zmieni?!
Czekam na wasze pomysły/krytykę dotyczące Muzeum Kolejnictwa...