EW90

[rustsaltz]

Po zakończeniu II wojny światowej na terenie Polski znalazło się około 180 jednostek elektrycznych pochodzących z berlińskiej szybkiej kolei miejskiej S-bahn (serii 165- na PKP oznaczonych EW90, 166-EW92 i 167-EW91) Tabor ten miał przejść naprawy w zakładach w Lubaniu Śląskim oraz Gdańsku, a także był chroniony przed nalotami. Zestawy te zostały przejęte przez PKP jako odszkodowanie wojenne. Zasilanie zestawów napięciem 800V odbywało się przez tzw. trzecią szynę. Początkowo planowano skierować je do obsługi warszawskiego węzła kolejowego, jednak przebudowa na napięcie 3000V (używane na PKP) była nieopłacalna. Niemożliwe było także wykorzystanie jednostek jako wagonów, gdyż były dostosowane do wysokich peronów. W związku z tym Biuro Elektryfikacji Kolei zdecydowało, że przejęte jednostki będą obsługiwały zelektryfikowaną kolej łączącą miasta: Gdańsk, Sopot i Gdynia. Przystąpiono do prac w terenie jednocześnie dokonując przebudowy i remontów zestawów trakcyjnych. W ramach przebudowy przystosowano zestawy do odbierania napięcia z sieci górnej oraz zmieniono część wyposażenia m. in. przebudowano wnętrze, zmieniono światła zewnętrzne i oświetlenie wewnętrzne . Ogółem do ruchu wprowadzono 54 zestawy trakcyjne serii 165, której na PKP nadano oznaczenie E90, w roku 1959 zmienione na EW90. Jednostki te składały się z wagonu silnikowego i doczepnego. Część z wagonów doczepnych była wyposażona w kabinę sterowniczą. Na potrzeby pracy łączono dwa, trzy lub cztery zestawy.

Po ponad ćwierć wieku eksploatacji- w połowie lat 70.-utrzymanie jednostek EW90 stało się coraz bardziej kłopotliwe ze względu na brak części zamiennych i zakładów chętnych do przeprowadzania remontów i napraw . W związku z tym zdecydowano, że składy zostaną wycofane, a trójmiejska SKM zostanie przełączona na zasilanie 3000V jednocześnie otrzymując zestawy trakcyjne serii EW58 i EN57. Termin przełączenia (nazwany przez prasę i kolejarzy „Dniem X”) wyznaczono na 20.12.1976 roku. Po tym dniu seria EW90 została wycofana z planowej eksploatacji, a część taboru trafiła do różnych części kraju jako magazyny, pociągi robocze, ratunkowe, sieciowe itp. Jak ciekawostkę można dodać, iż w S-bahn Berlin jednostki tej serii służyły do roku 1997.

Dziś dwa zestawy są eksponatami: znajdujący się w Pyskowicach egzemplarz EW90-36 trafił do kopalni piasku „Szczakowa” gdzie służył do 2001 roku jako pociąg ratunkowy później-częściowo przebudowany-trafił do kolekcji TOZKiOS. Kościerzyński eksponat złożony jest z członów EW90-12s i EW90-05d, oznaczony jako EW90-12. W wielu miejscach Polski można trafić na resztki pojazdów tej serii służące jako magazyny, wiaty, warsztaty itp.

Dane techniczne:
układ osi:BoBo+2’2’
średnica kół: 900 mm
długość : 2x 17 730 mm
napięcie zasilania: 800V
masa wagonu silnikowego: 40,2 t
masa wagonu doczepnego: 26,7 t
moc ciągła: 4x63 kW
moc godzinna: 4x90 kW
prędkość maksymalna: 75 km/h
liczba miejsc siedzących: 119


zobacz historię pojazdów w Ilostanie Pojazdów Trakcyjnych